Het teken
Ik heb erop gewacht
maar het kwam niet
Ik zette me schrap
maar het kwam niet
Ik trok me op voorhand al terug
maar het kwam niet
Iedere keer opnieuw
heb ik gewacht
me schrap gezet
Mezelf teruggetrokken
nog voor ik het wist
Maar het kwam niet
Niet de afwijzing
niet de veroordeling
‘je bent het niet waard’
of het gevreesde
‘je hoort er niet bij’
Ik heb erop gewacht
maar het kwam niet
Nu ben ik het alleen zelf nog
die wacht op mij
die wacht op het teken
‘alles oké’
Mooi en raak :-)
Leuk iets van jou te horen. Zeker via deze mooie verwoording van de menselijke ervaring dat hij het meest lijdt om wat hij vreest, maar dat nooit op komt dagen.
is alles ok´? ;-)
Odette, I love this poem and even more with the drawing…so beautiful and such a lovely way to describe the journey….xx Laury
Lieve Odette,
Wauw, kippenvel. Je bent een groot talent :)!
Veel liefs, Kim
Mooi, waar en zo herkenbaar (en dat op 31 maart)!
Dank je wel!
Prachtig en ontroerend!
Je beschermingsmechanismen onder ogen zien,
wat er overblijft beklemt. Alleen jij kunt jezelf helpen
met moed verzamelen, ondanks twijfel. GO!
Zo herkenbaar allemaal.
Dankjewel voor dit steuntje in de rug.
Wladimir