Met een dubbelklik op de tekening krijg je een groter beeld.
Dat ik zorgeloos in het hier en nu leun komt omdat ik ook echt weinig zorgen heb. Ik prijs me rijk. Onze kinderen gaan goed. Mijn ouders zijn allebei gezond ondanks hun hoge leeftijd. Het gaat goed met mijn vrienden. Ik heb hartstikke leuk werk. Hoe komt het dan toch dat ik me zo vaak uit die diepe ontspanning laat halen? Ik heb er een tijdje op gelet en het komt door wat ik ‘mijn spookjes’ ben gaan noemen. Zodra ik ontspan komen ze. Zoals het spookje van ‘het is niet goed genoeg’. Hup, ik spring uit mijn stoel! Om de was te doen, een artikel bij te schaven, toch nog even het huis opruimen. Mijn spookjes geven me voordat ik het in de gaten heb een vervelend gevoel. Maar als je gewoon een beetje op ze gaat letten, ze van een afstand bekijkt verliezen ze hun macht. Als je het goed bekijkt zijn het er maar een beperkt aantal en ze zijn niet eens creatief! De hele tijd is het dezelfde gedachte, hetzelfde spookje dat me op komt zoeken. Ook als er objectief weinig echte zorgen zijn! Hoe zal ik me nog kunnen ontspannen als er échte zorgen zijn, vraag ik me wel eens af. Ook een spookgedachte trouwens. Voorlopig dus maar zorgeloos in het hier en nu leunen.